Polędwica to jedna z najbardziej tradycyjnych polskich wędlin, której tradycje sięgają ponoć aż XII wieku (głównie obszar Wielkopolski i Śląska). Początkowo były to wytwory głównie wędzone, a dopiero zakonnicy w XV wieku przynieśli ze sobą receptury na gotowanie polędwicy. Z czasem pojawiły się wariacje smakowe, a również wykorzystywanie przepisu do tworzenia innych wędlin, smakujących jak polędwica (na przykład popularne od XVI wieku schaby a la polędwica). W okresie rozbiorowym tradycje utrzymały się na obszarach zajętych przez Prusów i Austriaków.
polędwica bosmańska
Istnieje wiele nazw zwyczajowych tego produktu – powszechnie znana jest polędwica sopocka, której nazwa związana jest z miejscem wytwarzania wędliny. Z kolei polędwica łososiowa, choć przygotowuje się ją z wieprzowiny, zyskała nazwę dzięki kruchości i konsystencji mięsa. Nazwa polędwica może również odnosić się do przetworów rybnych. W latach 60. XX wieku niezmiernie popularna była polędwica bosmańska, do której przygotowania potrzebna była wędzona ryba.
Wiele tradycji dotrwało do naszych czasów. Warto zapoznać się z nim i poznać zwyczaje kulinarne regionu, w którym żyjemy.