Do takich nakłuć wykorzystuje się, bardzo łatwo dostępne, żyły podskórne grzbietu dłoni, przedramienia lub grzbietu łokcia. Ta ostatnia jest zarezerwowana głównie dla krótkich zabiegów, takich jak np. pobranie krwi. Założenie wenflonu najpierw powinno zostać poprzedzone poinformowaniem pacjenta, co do natury prowadzonej czynności. Następną czynnością jest dezynfekcja rąk i założyć rękawiczki ochronne w celach bezpieczeństwa. Po skończeniu tych czynności, przystępujemy do wykonania właściwie zadania. Należy teraz, założyć stazę, wybrać dobrze widoczną igłę a następnie za pomocą środka antyseptycznego poszukać miejsca w które mamy się wbić. Teraz należy wyjąć z opakowania wenflon i zdjąć osłonkę na igłę. W tym momencie należy delikatnie naciągnąć skórę i wprowadzić igłę pod kątem 30 stopni i na głębokość około 1/3 długości. W tym momencie w tylnej osłonce pojawia się krew. Finalną czynnością jest wprowadzenie całości kaniuli do żyły. Można to zrobić na dwa skuteczne sposoby. Pierwszy polega na przytrzymaniu mandryny na stałej pozycji. Drugi sposób jest trudniejszy ponieważ wymaga lekkiego cofnięcia stalowego mandrynu i wolnego wsunięcia kaniuli wraz z mandrynem do żyły. W tym momencie zdejmujemy już stazę, a po podłożeniu gazika pod nasadkę wyjmujemy mandryne. Ostatnią czynnością jaką mamy do wykonania jest czyszczenie kaniuli, założenie koreczka i zabezpieczenie wenflonu tak aby ten nie sprawiał kłopotów pacjentowi i żeby się nie przemieszczał lub zerwał.