Historia polędwicy w Polsce – polędwica bostońska

Czy istnieją tradycyjne polskie wędliny? Oprócz kiełbas, które znane są w naszym kraju już od wieków (sama nazwa pochodzi z XV wieku), do najbardziej swojskich rodzajów przetworów mięsnych zaliczają się polędwice. Polędwica sopocka, polędwica łososiowa czy niby obco brzmiąca polędwica bostońska – to różne rodzaje typowo naszego produktu.

Historia polędwicy na ziemiach polskich – polędwica bostońska

Istnieją zapisy mówiące o przyrządzaniu polędwicy na ziemiach polskich już w XII wieku (Wielkopolska i Śląsk). Początkowo był to produkt wędzony, dopiero pojawienie się na tym obszarze zakonników doprowadziło do powstania tradycji gotowania polędwicy. Receptury ewoluowały i z czasem przepis na polędwicę zaczęto wykorzystywać również do przyrządzania wyśmienitych schabów gotowanych jak polędwica.

Skąd wzięły się nazwy produktów?

Większość nazw polędwic to nazwy marketingowe lub po prostu zwyczajowe, odnoszące się do miejsca wytwarzania produktu (np. polędwica sopocka). Inaczej ma się sprawa z polędwicą łososiową, która wśród wielu osób budzi konsternację, gdyż tak naprawdę wytwarzana jest z wieprzowiny, którą wędzi się na zimno. Swoje miano zyskała od soczystej konsystencji i struktury mięsa. Z łososiem nie ma jednak nic wspólnego.